Vaak houden we ons in.
Dingen worden niet geuit of gezegd misschien omdat ze minder vanzelfsprekend zijn voor anderen of de maatschappij. Toch doet het ontzettend deugd om te durven zeggen wat je voelt.
Zo vertelde een klant mij gisteren hoe ze ervan genoot om met demente oudere mensen te spreken - ze eten te geven - te bemiddelen bij kleine discussies of er gewoon aanwezig bij te zijn.
Ze vertelde het eerst met een klein hartje. Hoe meer ze vertelde, hoe meer het stroomde in haarzelf.
Een warme gloed kwam spontaan uit haar hart 💛💚🧡.
Het was iemand die mentaal veel bezig was en voor haar kwam ontspanning in een setting waarin het hart veel meer speelde dan het denken.
Klaarheid kwam er gans haar systeem (lichaam en geest) , het mag ontspannen zijn en leuk.....ook al verstaan de meeste mensen niet welke hartelijkheid er kan zijn in de omgang met oudere mensen met dementie.
Ik beken, ik kijk er nu ook al zelf met 'andere ogen' naar. Meer met de ogen van het hart ipv enkel het denken.
Inspirerend om te horen hoe jouw klant, door haar ervaringen te delen, een innerlijke transformatie heeft ondergaan. Dit herinnert ons eraan hoe belangrijk en genezend empathie en verbinding kunnen zijn, vooral in de zorg voor mensen die onze hulp en begrip het meest nodig hebben. Jouw post moedigt aan om moedig te zijn in onze expressie en om de rijkdom van het hart boven het rationele te verkiezen wanneer dat gepast is. Laten we blijven kijken met de ogen van het hart, want dat is waar echte helderheid en vreugde te vinden zijn.